Zawsze marzyłam o domu z pieskiem i kotkiem. Mój plan był taki, że jak przejdę na emeryturę to adoptuję kotka. Pieski już miałam (Bobik). Mieszkam w okolicy Warszawy. Próbowałam dokonać adopcji z pobliskich schronisk. Okazało się to nie możliwe. Na moje wnioski nikt nie odpowiadał a jak był kontakt to bardzo szybko się urywał. A to już tego kota niem, kolejny jest chory. Aż pewnego razu przeczytałam ogłoszenie nab fb, że w Pionkach koło Radomia czekają koty do adopcji. Nawiązałam kontakt i wsiadłam w samochód po swoją wymarzoną kotusię. Okazało się, że jest to 6 mies maleństwo , które zostało odłowione wraz matką w celu sterylizacji. Matka po zabiegu została wypuszczona na wolność a maluszek został w kociarni bo tak pięknie tulił się do opiekunek. Okazało się, że kotusia mimo tak młodego wieku była w ciąży. Lekarz wet zadecydował o sterylizacji wraz z aborcją. Jak ją zabierałam ze schroniska to była bardzo zabiedzona.,Ważyła 1.9kg miała czekoladowe, matowe futerko. Po pobycie w naszym domu szybko zmieniła futerko na czarne i ślniące. Bardzo szybko polubiła się z naszym psem rezydentem i jest bardzo kochanym przytulasem. Uwielbia spacery na smyczy po ogrodzie. Nie jeden właściciel psa nam zazdrości jak Maszeńka szybko nauczyła się chodzić na smyczy. Z pieskiem bardzo się polubili. Czasami śpią razem wtuleni w siebie a czasami są biegi po całym domu - super zabawa. Świetnie się ze mną komunikuje. Wiem kiedy ma ochotę na coś dobrego lub jest głodna. Śpi ze mną wtulona pod pachą. Cieszę się że ją mam i robię wszystko aby była szczęśliwa. Chcę jej wynagrodzić trudne dzieciństwo. Tak sobie marzę aby było więcej takich adopcji, żeby każdy kot miał swój dom.