ego październikowego popołudnia wracając z pracy dostałam telefon od znajomej która dawno się nie odzywała... odebrałam z niepokojem i wtedy usłyszałam ....
Hej! Dzwonię z pytaniem czy nie chcesz przygarnąć jednego małego maleństwa bo miał być zabrany do kogoś ale ostatecznie został bez domu. Bo wiesz obok naszego bloku na dzikiej działce okociła się mała mama.
Ja w szoku nie wiedząc jak z tego wybrnąć opowiedziałam że przemyśle i oddzwonię ale w międzyczasie zdążyłam wejść do sklepu i oglądać malutki drapak. Znajomy z którym byłam powiedział że oszalałam. A ja na to że już dawno chciałam małe szczęście w domu ale brakowało mi odwagi no i skoro.mieszkam sama i dużo pracuje to jak zadbać żeby zwierzątko miało wszystko i nie było samotne.
Znajomi dalej drążyli temat wyslal mi zdjecia trzech kocich nieszczesc,z dzikiej działki nie wiedząc że już drapak i miseczki miałam w domu.
Wybralam najmniejszego,co wygladal jakby potrzebowal najbardziej opieki
Jednak on nie chcial sie dac złapac,no ale po dlugim czasie sie to udało. Dostałam telefon " dziś nie będziesz spała sama" na co ja zaczęłam się śmiać
Przeniesiony z dzialki do mieszkania,nie umial sie odnalezc,chodz mial wszystko,czego potrzebuje maly kotek
Ten maly kotek przez pierwsze dni nie spal,a ja razem z nim,plakal a ja razem z nim,skakal po firankach i roletkach,nie chcial jesc,ani nie pozwalal sie do siebie zblizyc.
Musialam znalezc w sobie spokoj,zeby on tez go poczuł,ten spokoj i opanowanie bylo potrzebne zeby bezpiecznie przez kolejne tygodnie go oswajac.Duzo czytałam,rozmawiałam starałam się zrozumieć. Siedziałam z nim w pokoju w którym był zamknięty rozmawiałam do niego zostawialam swoje rzeczy żeby się oswoił z zapachem. Niestety miałam moment dużego kryzysu pewnej nocy...myślałam że nie dam rady że to wszystko było nieodpowiedzialne i porwalam się z motyka na słońce.pewnego dnia trafiłam do szpitala więc z.mojego.mkeszkaniaa został zabrany do rodziny bo tak było trzeba..przecież nie mogl być sam. Bałam się że już wogole nic z tego nie będzie bo to kolejny szok w krótkim czasie. Okazało się że jaka,mama takie dziecko i jest silny i dzielny jak ja. Po szpitalu byłam dużo w domu więc starałam się z nim bawic,nadal oswajac mieliśmy swoje stałe godziny na np smaczki i tylko wtedy pozwalał się dotknąć
Początkowy to był tylko jeden głask teraz nie ma ich końca. Teraz mamy już 9miesiecy.
Teraz to jest juz Pan Kot,ma swoje miejsca,swoje przyzwyczajenia i swoje zdanie
Jak prawdziwy kot chodzi swoimi drogami i robi co chce
Ale nad ta przemiana wszyscy w rodzinie pracowali on też się bardzo starał
Teraz on da sie glaskac, łasi sie do nog i mruczy mi swoje kocie opowieści. I kiedy czasem jedzie na wakacje do babci to bardzo za sobą tęsknimy. Ja i mój kochany Tosiek ❤️